Sabtu, 04 April 2009

CERPEN : BuJang Budak Melayu


Budak Melayu masuk ke (Warnet) alias Warung Internet dan die menyape penjage warnet ……

Bujang : ”Bang Miun ade kamar kosong tak ...

(Sang penjaga Warnet menjawab ......)

Bang Miun : ”Ade jang tu di tepi sudut belakang.....

(Si Bujang pun pergilah ke sudut belakang.....)

Dan langsung aje die masuk kedalam kamar yang ade di sane

Dan setelah die keluar dari kamar tersebut tiba-tiba......

Bujang : ”Memang hebat abang ye....”

Bang Miun : ”Ape yang hebat jang....”

Bujang : ”Ye-lah....dengan modal kecil abang bise beli Motor Car baru....”

Bang Miun : ”Ape maksud awak tu jang....”

Bujang : ”Ye-lah bang miun dengan modal air sumur yang ade di belakang tu abang bise dapat uang bayak...”

(Bang Miun-pun sakit kepale dengan gelagat si-bujang....)

Bang Miun : ”Engkau-ni dah temasuk jembalang mane... jang”,”tadi engkau jalan kesini lalu jalan mane....?”.

Bujang : ”E..e...abang-ni”,”Kesitu pule lari-nya”.

Bang Miun : ”Ye...lah jang”, ”aku tak tau ape yang engkau te-kate-kate pade aku....”

Bujang : ”Tu...lah jawabnye bang”,”kenepe saye tak dak main terlalu sereng ketempat abang- ni”. “Abang tu selalu aje merendah diri....”.

Bang Miun :”E...e...e....engkau-ni”,”dah...naik tebiat lah mungkin engkau tu jang- jang...”.

Bang Miun : ”dah..lah tu jang”,”awak nak kemane lagi habis-ni....”.

Ujang : ”Rencane saye nak ke tempat mak engah...lagi-ni Bang Miun...”.

Bang Miun : ”Ye....lah”,”pergi-lah engkau sane... jang”

Tibe-tibe si-Ujang memasukan jari-jarinye ke saku celane-nye....setelah dapat yeng die cari die langsung.......

Bujang : ”ini bang Miun uang-nye”.....

Bang Miun-pun terheran-heran melihat si-Ujang mengeluarkan uang Rp.5000....

Bujang : ”Nih...bang Rp.5000 kembalikan saye Rp.2000-ye...”.

Bang Miun : ”Uang ape-ni jang....?”.

Ujang : ”Uang bayaran saye-lah bang....”.

Bang Miun : ”Bayaran ape jang.....?”.

Ujang ; ”ye lah, bayaran tadi tu........saye-kan dah pakai jamban abang”.”tak- kan- lah...... orang usahe saye nak minte Free.....terooos....

Bang Miun : ”ye-lah jang.....sekarang-ni abang engkau lagi usahe...”.”tapi awakan ak masuk ke kamar tadi...”.

Ujang ; ”E...e...jangan-jangan abang tu yang dah naik tebiat....”,”tadi saye-kan tanye same abang dimane kamar kosong....abang jawab di belakang”.

”Ye-lah saye tadi kesane buang hajat”….. bearti saye harus bayar-lah bang”.

Bang Miun :”E…e….engkau-ni”,”dah sering engkau main kesini masih tak tau ape orang-orang tu buat kat sini....”.

Ujang :”make die saye tanye same abang tadi”, ”kamar kosong dimane.... karne saya nak tau ape kerje orang-orang yang selalu datang kat sini”.”tapi sekarang setelah ujang tau abang malah meradang pule.... ame ujang”.”sebenarnye ujang bingunglah bang !”, same abang ???.....”

Bang miun : ”Tu-lah…..dulu engkau disuruh sekolah mak engkau tinggi-tinggi di Jawe engkau bilang betoool-betoool engkau sekolah….”. yang ade engkau sekolah atas pokok….”.sampai-sampai engkau tak tau abang engkau-ni buke WARNET.....”. ”Eeeeeeeeeee tak tau lagi-lah ape yang aku nak kate same engkauni jang-jang...”.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar